 Για πρακτικούς ο λόγους των συντελεστών η παράσταση «Ο Γαργαληστής» δεν πραγματοποιήθηκε και στην θέση του ήρθε ο Αγησίλαγος
Το δεύτερο παραμυθό-cd του μπασίστα Δημήτρη Μπασλάμ μετά τον εξαιρετικό περσινό Γαργαληστή κυκλοφόρησε! Τίτλος του "Ο Αγησίλαγος" και κεντρικός ήρωάς του είναι ένας λαγός (ο ίδιος ο Μπασλάμ στο ρόλο) ο οποίος αγαπάει τη μαγειρική, τη παρέα, και τα ωραία γεύματα. Όμως μια μέρα ένα πρώι κοιτώντας στον καθέφτη βλέπει ότι έχει βγάλει μαγουλάδες. Ζητά τη γνώμη του γιατρού πελεκάνου (ιδανικός με τα χαρακτηριστικά γέλια του ο Σωκράτης Μάλαμας στον ρόλο) ο οποίος τον συμβουλεύει να τρώει το κάτι άλλο. Ο Αγησίλαγος όμως παρερμηνεύοντας τα λόγια του γιατρού καταλήγει να τρώει μόνο το... κάτι άλλο. Αποτέλεσμα αυτού; Το δέρμα του παίρνει το ίδιο χρώμα με αυτό! Τρώει πιπεριές κάθε μέρα; Γίνεται και αυτός πράσινος! Τρώει συνέχεια ντομάτες; Γίνεται και αυτός ολόκληρος κόκκινος! Κατά την διάρκεια της αναζήτησης όμως του κάτι άλλου στο δάσος, ο Αγησίλαγος θα συναντήσει πολλούς ήρωες με αποτέλεσμα αρκετά απολαυστικά περιστατικά. Όπως και ο Γαργαληστής έτσι και ο Αγησίλαγος είναι ένα εξαιρετικό μουσικό παραμύθι γραμμένο (ιστορία και μουσική) από τον Μπασλάμ, το οποίο ανήκει σε εκείνα τα σπάνια πολύτιμα πράγματα τα οποία καταφέρνουν να απευθύνονται στα παιδιά όλων των ηλικιών. Μάλιστα είμαι σχεδόν σίγουρος ότι τα μεγάλα παιδιά θα το αγαπήσουν ακόμη περισσότερο. Και αυτό γιατί ο Μπασλάμ αν και προφανώς γράφει μια παιδική ιστορία, επ' ουδενί δεν καταφεύγει στην αφέλεια ή στην προχειρότητα, τα οποία δυστυχώς είναι γνωρίσματα πάμπολλων παιδικών έργων που ουσιαστικά αντιμετωπίζουν τα παιδιά ως άτομα με χαμηλές αντιλήψεις. Δεν είναι λίγα παρόμοια παιδικά μουσικά παραμύθια και μάλιστα γραμμένα από "έντεχνους" καλλιτέχνες (παραδείγματα θα μπορούσα να αναφέρω αρκετά) τα οποία είναι φτιαγμένα στην λογική του "άρπα-κόλα", με ανέμπνευστες μουσικές, αφελέστατα και αμήχανα σενάρια, αμέτρητες χαζοχαρούμενες λεξούλες οι οποίες καταλήγουν σε -άκι, -ούλα και -ούλι. (Στον Αγησίλαγο αντίθετα υπάρχει ένας ήρωας ο οποίος λέγεται Μάκης ο ιπποπόταμος. Δεν χρειάζονται περισσότερες επεξηγηματικές υποκοριστικές καταλήξεις για να αντιληφθεί κανείς το αστείο λογοπαίγνιο.) Κυρίως όμως το χειρότερο από όλα είναι ότι οι παραγωγές πολλών παιδικών έργων όπως και οι ηχογραφήσεις τους φαντάζουν σαν να έχουν ολοκληρωθεί μέσα σε δύο ημέρες το πολύ. Ένα ισοπεδωτικό αρμονιάκι να παίζει όλα τα όργανα και η γενικότερη ηχητική αισθητική να αγγίζει τα επίπεδα του μηδέν. Τα παιδιά ίσως σε αυτήν την ηλικία να μην μπορούν να καταλάβουν για ποιο λόγο κάτι δεν τους αρέσει, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και το απαραίτητο αισθητήριο για να καταλάβουν τι είναι τελικά ωραίο και τι όχι. Και φυσικά το αισθητήριο αυτό καλλιεργείται ακόμη περισσότερο και από προσεγμένες δουλειές όπως είναι τα παραμύθια του Μπασλάμ.Οι ιστορίες του Γαργαληστή και του Αγησίλαγου παρότι στο τέλος καταλήγουν σε ένα ηθικό δίδαγμα, ποτέ τους δεν ξεπέφτουν στην ηθικολογία ή στον διδακτισμό. Αντίθετα είναι σπιρτόζικες, παιχνιδιάρικες και βγαζουν την γλώσσα στην σοβαροφάνεια φτάνοντας στο "καλό" μέσα από αταξίες και απειθαρχίες αλλά και μέσα από ένα εύστροφο και άκρως σκανδαλιάρικο χιούμορ. Εκτός των άλλων οι ιστορίες και οι ηρώες του Μπασλάμ (οι οποίοι ήρωες γίνονται από την πρώτη στιγμή αξιολάτρευτα συμπαθητικοί) εκτός του ότι διασκεδάζουν τον ακροατή, του ξυπνούν αβίαστα αγνά και τρυφερά συναισθήματα και ειδικά στους μεγάλους παιδικές τρυφερές αναμνήσεις οι οποίες για καιρό βρίσκονται κρυμμένες στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Η ενορχήστρωση δε του Μπασλάμ (ο οποίος παίζει και τα περισσότερα όργανα) χαρακτηρίζεται ως κάτι παραπάνω από προσεγμένη και σχεδόν σε κάθε στιγμή του cd καταφέρνει να δημιουργεί και να πλάθει τις εικόνες και την ατμόσφαιρα που αφηγείται η ιστορία προσφέροντας με τον τρόπο αυτό μεγάλο χώρο στην φαντασία του ακροατή. Οι τραγουδιστές από την άλλη που έχουν επιλεγεί είναι εξαιρετικοί στους ρόλος τους και επίσης είναι διάχυτη η αίσθηση ότι το κάνουν με πάρα πολύ κέφι. Στον Αγησίλαγο συμμετέχει η ίδια σχεδόν ομάδα τραγουδιστών που συμμετείχε και στον Γαργαληστή (Μάρθα Φριντζήλα, Σωκράτης Μάλαμας, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Αργύρης Μπακιρτζής, Φώτης Σιώτας, Γιάννης Χαρούλης) και το ρόλο του αφηγητή κρατά και πάλι ο Αντώνης Καφετζόπουλος. Επίσης κυκλοφορεί και ένα όμορφα εικονογραφημένο βιβλίο (πωλείται ξεχωριστά) με τις υπέροχες ζωγραφιές του Βίκτωρα Μοσχόπουλου από τις εκδόσεις Επόμενος Σταθμός, αρκετές εικόνες του οποίου υπάρχουν και στο cd όπως και σε μια μεγάλη αφίσα που περιέχεται σε αυτό. Συνδιοργάνωση ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ (Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κέρκυρας).
|
